Ажил дээр халаалт ирээгүй хөлдөж үхэх гээд сууж байтал гэнэт танихгүй дугаараас таньдаг хүн яриад, таньдгаа мэдэнгүүт зүрхний цохилт, цусны эргэлттэйгээ түргэсээд жаахан догдолчихсон чинь даарахаа байчихлаа...

"МУУ ЗАЛУУСТАЙ" харилцахад их амар тэ?
Угаасаа уран панаалтай худлаа хэлдэг, амлалтандаа хүрдэггүй,  нүдээ ч нуудаггүй, бүгдэд хүртээмжтэй байхыг хүсдэг гэдгийг нь мэддэг учир хэлсэн бүгд нь салхи татуулан чихний хажуугаар шуугин өнгөрдөг.
Итгэх, хүлээх, сэтгэлээсээ хандах ямар ч шаардлагагүй.
Харин "МУУ ЗАЛУУ" гэдгийг нь мэдэх хүртлэх богинохон хугацааг л хурдасгах боломжгүйм даа...

НЭЭРЭН Л хүнд, хүмүүст, нэг тийм нандин, өөрсдөө л ойлгох, мэдэх ЮМ байх гоё ч юм шиг. . .

Өөрсдөөс нь өөр хэн ч ойлгохгүй, ойшоохгүй. Тэгсэн хэрнээ өөрсдөд нь мангар чухал нэг тийм зүйл

Хэн нэгэнд, "Баяртай" гэж хэлээд цэг тавьмаар. Гэтэл хуруу маань, цэгэн дээр бус, таслал дээр дарах ..,

Нээх танил, дотно, гоё үнэр надруу дөхөөд л дөхөөд л ..,
Улам тод үнэртээд..,
Ойртоод, ойртоод л..,
Өөрийн эрхгүй зүрх догдлоод..,
Бүх зүйл хяналтнаас гарчих шиг болоод..,
Хэнээс вэ гэдгийг нь таамагласан ч итгэж ядаад..,
Улам ойртоод, хажууд, бүүр дэргэд..,
Яг хамарны хавьд л ирлээ дээ гээд нүдээ нээгээд хартал сэрчихлээ.

Санагдах бүрт чинь би согтуу байна уу
Согтох бүрт минь чи санагдаж байна уу
Угтаа  аль нь ч байсан чи миний дотор
Удаан оршин тогтнох үүрээ засчээ
Уухаа болиод өчнөөн сар болоход
Унтсаар л байж чи миний дотор 

СЭТГЭЛ ТҮГЖИРЧИХЖЭЭ

Явуулын хүн, замын хүнд өөрөө дурлаад ганцаараа шаналаад үлдчихдэг их л сонин хүүхэд байж билээ . Үхтлээ шаналж санаж мөрөөсөж суудагсан

Ганцаардлын амт
Ганцхан шоколаднаас  мэдрэгдэх тэр мөчид
Ганихарч явсан үе цээж дүүрэн  санагдаж
Гоё ч юм шиг

Сэтгэл өлсөхөд юу ч идсэн цаддаггүйг
Сэтгэл хямархад биеэс  илүү хүнд байдгийг
Өнөөдөр л мэдэх гэж
Өдий хүртэлх цаг хугацааг дэмий  үрлээ гэж үү

Цэгцлэх бодол минь түм бум