Тэр миний нүдрүү харсан

Тэгээд уруулыг минь харсан

Тэр миний хүзүүг харсан

Тэгээд хачин чимээгүй нүдээр ахиад л нүдрүү харсан

Гадуур хүмүүс яваад л юуг ч юм ярилцаад л 

Хүрч болом тийм доогуур онгоц нисээд л 

Хачин юм шүү бүх юм хөдөлж байхад бид хоёр л хөшчихсөн

Ганц хором тэгэхэд зуун жил шиг сунасан

Гарцаагүй зуун жил би түүнтэй хамт байсан

Түүний шүргэлт түүний үнсэлт, түүний тэврэлтэд дуртайгаа 

Түүний харц, түүний цоргилт, түүний нам гүмээс мэдэрсэн

Тэр нүд рүү харсан хараад л байсан, хараад л байсан

Тэр харсан миний нүдрүү, надруу

Түүний харцыг чөлөөлье, гашуудалтай

 

 Хорт хавдарын өвдөлт сэтгэлийн шархиралтаас хэр байдаг бол?

Чөлөөлөгдсөн мэдрэмж чинь ийм гашуудалтай байдаг гэж үү?

Ямар шударга бус юм бэ, тийм удаан хүлээчихээд

Тэгээд энэ чинь ЧӨЛӨӨЛӨЛТ мөн үү, гэж эргэж асуугаад

Тархи нь ТИЙМ гээд гүрийгээд

Зүрх нь ҮГҮЙ гэж мэлзээд 

ТИЙМ, ҮГҮЙ 2 тэрсэлдэхийг ажаад

Тайван гэгч нь "Хөгжилтэй ч юмуудаа" гэж санаашрангүй  хэлэх хэн нэгэн

Чамайг санаад, сэтгэл шимшрээд 

Санасныгаа тэвчээд

Тэвчсэнээ тэсгэл алдаад 

Алдуурсан сэтгэлээр хаа сайгүй тэнээд  

Болзоход 

Бодлоо цэгцэлмээр бодогдсон 

Орооцолдсон олон жилийн төсөөллийг 

Ор тас мартахыг хүссэн

Уулзахад 

Удаан хамт баймаар санагдсан

Уруул чинь уруул шүргэхэд

Учиргүй тэврээд авмаар санагдсан. 

Гэвч дахид нөгөө тэвчээр, 

Шүдээ тас зуун ҮГҮЙ гэсэн